Alkmaar, 10 september 1958 – Son en Breugel, 15 november 2016
In memoriam uitgesproken door Johan Bijlsma, fractievoorzitter van de PvdA/GroenLinks tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdag 17 november 2016
Een bijzonder mens en raadslid is in de nacht van maandag op dinsdag van ons heen gegaan. Ik wil vanavond graag een aantal woorden wijden aan een groot politiek vriend van mij, Frans Zaal een fractiegenoot die ‘echt’ van GroenLinks was.
Het gemis is al direct merkbaar, want wat ik bij het schrijven van deze woorden van herdenking niet heb kunnen doen is , Frans om input te vragen. Frans zou vast gezegd hebben Johan, mijn input heb je toch al gehad. Als je mij nu nog niet kent, dan is het wel te laat? Frans had heel veel gevoel voor humor en wist de raad geregeld aan het lachen te krijgen.
De woorden die ik nu uitspreek, zijn woorden die ik eigenlijk had moeten uitspreken toen Frans nog in ons midden was. Ik had Frans dan ook graag aan het einde van deze raadsperiode willen bedanken voor de geweldige fijne samenwerking die wij hebben gehad. Ik had graag en vol vertrouwen het stokje aan hem overgedragen. Na 4 raadsperiodes zou het er dan voor mij op hebben gezeten. Ik ging er van uit dat Frans nog wel een tijd te gaan zou hebben. Hij zou zijn passie voor het raadswerk zeker hebben voortgezet. Ik had Frans dan bij mijn afscheid willen zeggen dat ik hem heb meegemaakt als een goed en loyaal fractiegenoot. Een fijn persoon, waar ik op kon bouwen en vertrouwen. Iemand die er was en er stond. Maar vooral dat hij altijd hele waardevolle bijdragen in de fractie had en wij daarmee als fractie duidelijk naar buiten konden laten zien waar wij voor staan en gaan.
Afgelopen maandagavond hadden we in de boerderij in Breugel een Algemene ledenvergadering van de PvdA/GroenLinks. Onderwerp op de agenda was de eventuele voortzetting van de samenwerking van de PvdA met GroenLinks met de komende raadsverkiezingen. Daarin hebben we ons wederzijdse vertrouwen opnieuw uitgesproken en vastgesteld dat Frans en ik elkaar heel goed aanvoelden en aanvulden. Er waren geen of nauwelijks verschillen in onze politieke opvattingen en standpunten. De gemaakt afspraken over de gezamenlijke toekomst hebben we na afloop van de vergadering dan ook bezegeld met een biertje.
Het is daarom voor mij en vele anderen met mij,onbegrijpelijk en ook nog helemaal niet te bevatten dat dit nu ineens stopt. Maar ik ben wel heel erg dankbaar dat ik dat tot afgelopen maandag samen met Frans heb mogen doen. Frans was voor mij een bijzonder mens en een bijzonder raadslid. Frans zijn maatschappelijke betrokkenheid was enorm groot. Hij was erg gedreven, heel aimabel en vol passie. Zijn passie ging uit naar de mens, de natuur en het varen. Frans was een echte schipper. Hij was in het bezit van het groot vaarbewijs voor beroepsvaart. Varen was zijn lust en zijn leven. Hij kon daar met hartstocht over vertellen. Ondersteund met foto’s op zijn Ipad.
Voor mij staat Frans synoniem voor heel veel, maar in het bijzonder voor twee dingen. De eerste is het opkomen voor de mensen die het nodig hebben en het tweede is het geloof hebben in een mooie, gezonde en duurzame wereld. Een wereld waarin mensen behoren te leven, werken en ondernemen zonder daarbij schade aan natuur en milieu aan te richten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Frans voorzitter was van het IVN en ook iets van doen had met Sonenergie. Hij was Lid van de Commissie Communicatie Sonenergie. Zijn communicatie daarover was eveneens met veel passie en heeft mij zodanig geïnspireerd dat ik vorig jaar ook zonnepanelen en een zonneboiler heb aangeschaft.
In het weekblad Forum staat geschreven dat tijdens de begrotingsbehandeling Frans het volgende heeft gezegd; “De zorg moet niet teveel vanuit financieel oogpunt worden bekeken. Wij worden geacht de mensen te helpen, maar de hoogte van de eigen bijdragen zorgt nu al voor problemen. De ondersteuning is vaak Spartaans. Is er in de begroting ruimte voor een aanpassing van de eigen bijdragen? Zelfredzaamheid mag geen synoniem worden voor, zoekt u het zelf maar uit.” Bijzondere woorden. Maar wat nog meer bijzonder is, dat is dat de verslaggeefster van Forum de woorden die door mij zijn uitgesproken, heeft opgetekend als de woorden van Frans. De verslaggeefster herkende Frans daar blijkbaar in. Begrijpelijk, want zo was Frans ten voeten uit. Opkomen voor de mensen die het echt nodig hebben. Het waren ook daadwerkelijk de woorden van Frans die ik heb uitgesproken. Het was overigens slechts een klein gedeelte van de grote bijdrage die Frans in onze beschouwingen heeft ingebracht.
Toen wij in de periode van 2010 tot 2014 als fractie maar 1 zetel in de raad hadden, zat ik er weliswaar fysiek alleen, maar was het net of ik het raadswerk al samen met Frans deed. Hij was ook toen al verantwoordelijk voor grote bijdragen in de verschillende beschouwingen. Hij zat toen ook al in de commissie burgerzaken en volgde de processen in het sociaal domein kritisch. Aansturing op basis van budget of sociale noodzaak! Hij maakte zich daarbij zorgen om het gemak waarmee kreten als zelfredzaamheid en eigen verantwoordelijkheid het sociale gevoel werd ondermijnd.
Als ik zeg dat Frans heel standvastig kon zijn dan klinkt dat bij menigeen vast niet vreemd in de oren. Vooral op het gebied van milieu, natuur en duurzaamheid was Frans heel standvastig. Ik heb het dan bijvoorbeeld over de natuurcompensatie. De compensatie van Bosgebied West die maar moeizaam van de grond kwam. Of een ander voorbeeld, de NoordOost Corridor (NOC); In samenwerking met platform NOC hebben wij of beter gezegd Frans, van “de Ruit” om Eindhoven, een groot punt weten te maken. Hij haalde er zelfs de landelijke dagbladen mee. Dit heeft tot veel bekendheid en waardering geleid. Vervolgens heeft dit zeker bijgedragen aan onze verkiezingswinst.
Voor dit alles ben ik Frans heel veel dank verschuldigd en ik had Frans dat graag bij leven willen zeggen. Frans je was een fijne politiek kameraad, ik zal je zeker heel erg missen. Je bent nu aan je laatste reis begonnen. Ik wens je een behouden vaart.